کارکردهای مدیریت

اولویت نگاهت به ....... باشد تا به .............(12)

272 – اولویت نگاهت به حکم روایی باشد تا به حکم رانی

273 – اولویت نگاهت به انجام دادن عمل خیر باشد تا انجام دادن کار دارای منفعت

274 – اولویت نگاهت به انحصار(متمایز بودن در بین دیگران) باشد تا به رقابت با دیگران

275 – اولویت نگاهت به کار کردن برای یادگیری(کسی مهارت) باشد تا به پول درآوردن

276 – اولویت نگاهت به از«صفر به یک رسیدن»(یعنی خلق یک اثر بدیع) باشد تا به از«یک به بی نهایت رسیدن»(یعنی چیزی که قبلا هم وجود داشته است) باشد

277 – اولویت نگاهت به نگاه کردن باشد تا به دیدن

278 – اولویت نگاهت به کسب مهارت نرم(شخصیت، مهارت‌های ارتباطی و نحوه‌ی تعاملات اجتماعی فرد) باشد تا به مهارت سخت(امور فنی)

279 – اولویت نگاهت به تشویق کسی باشد که از اشتباه کردن نمی‌ترسد(و چون اشتباه کرد برای اصلاح تلاش می‌کند) تا به کسی که از اشتباه کردن می‌ترسد

280 – اولویت نگاهت در مهارت سیاسی مذاکره، نفوذ، و متقاعد سازی باشد تا به "از پشت خنجر زدن " و " زیرآبی رفتن"

281 – اولویت نگاهت به دوست داشتن باشد تا به دوست داشته شدن

282 – اولویت نگاهت به سخت تلاش کردن برای رسیدن به اهداف تان باشد تا به خلاصی از استرس و انتقاد دیگران

283 - اولویت نگاهت به ساختن زندگی خود باشد تا به مقایسه‌ی آن با زندگی دیگران

284 – اولویت نگاهت به یادگیری از دیگران باشد تا به اعلام دانسته‌هایت به دیگران

285 – اولویت نگاهت در مدیریت به گوش دادن اجتماعی باشد تا به گوش دادن فردی

286 – اولویت نگاهت به توضیح این که«چه کار می‌خواهید بکنید» برای کارکنان باشد تا به صرفا درخواست و دستور خود را مطرح کنید

287 – اولویت نگاهت به تبدیل یک جنگجو به دیپلمات(کسی که ابزارش؛ مذاکره، ترغیب، مدیریت تعارض و ایجاد اتحاد، برای شکل دادن به محیط به منظور حمایت از اهداف استراتژیک) تا به جنگجو شدن یک دیپلمات

288 – اولویت نگاهت به فتح خویش باشد تا به فتح قله‌ها

289 – اولویت نگاهت به مغلوب نشدن به خود باشد تا به مغلوب نشدن به دیگران

290 – اولویت نگاهت به کارهای انجام شده در زمان‌های سخت و شرایط چالشی باشد تا به کارهای انجام شده در شرایط عادی و فراوانی منابع

291 – اولویت نگاهت به چیزهایی باشد که خواهان به دست آوردن شان هستی تاه به چیزهایی که از دست داده اید

292 – اولویت نگاهت به آخر جمع صحبت کردن باشد تا به سخنران اول بودن

293 – اولویت نگاهت به کم و مختصر و ساده گویی و عمل بیشتر باشد تا به زیاده و مشروح و پیچیده گویی و عمل کم

294 – اولویت نگاهت به نگرش، رویکرد و ذهنیت درست افراد تا به هوش و IQ آنها

295 – اولویت نگاهت به ارزش(چیزی است که به دست می‌آوری) شیئ باشد تا به قیمت(چیزی است که برای آن می‌پردازی) آن

296 – اولویت نگاهت به سنجیدن زندگیت با آن جه دارید باشد تا به سنجش با چیزهایی که ندارید

297 – اولویت نگاهت در زنگی به نیازهای و کفایت در داشته‌ها تا به خواسته‌ها و فراوانی داشته‌ها

298 – اولویت نگاهت به از اصل نیافتادن باشد تا به از اسب افتادن

299 – اولویت نگاهت(و تمرکزت) به نیمه‌ی پر لیوان و داشته‌هایت باشد تا به دیدن یا ندیدن نیمه خالی لیوان و نداشته‌هایت

300 – اولویت نگاهت به فقر باشد تا به فقیر

اولویت نگاهت به ........ باشد تا به ......... (11)

298 – اولویت نگاهت به از اصل نیافتادن باشد تا به از اسب افتادن

299 – اولویت نگاهت(و تمرکزت) به نیمه‌ی پر لیوان و داشته‌هایت باشد تا به دیدن یا ندیدن نیمه خالی لیوان و نداشته‌هایت

300 – اولویت نگاهت به فقر باشد تا به فقیر

301 – اولویت نگاهت به سرمایه گذاری مولد باشد تا به پول

302 – اولویت نگاهت به خلاقیت و نوآوری، سازماندهی فعال، ترغیب، هم آفرینی و خودکنترلی باشد تا به برنامه ریزی، سازماندهی، فرماندهی و رهبری، و هماهنگی و کنترل

303 – اولویت نگاهت به برنامه ریزی باشد تا به برنامه

304 – اولویت نگاهت به پی گیری آرزوهای جدید و ایجاد تعهد به پی جویی آنها تا به فرماندهی مستقیم

305 – اولویت نگاهت به اجام دادن کاری باشد که لازم است تا به کاری که دلتان می‌خواهد

306 – اولویت نگاهت به مدیریت زمان باشد تا به مدیریت افراد و بودجه

307 – اولویت نگاهت به تکرار منظم انجام دادن کارهای کوچک، صحیح و روزمره باشد تا به انجام دادن کارهای بزرگ

308 – اولویت نگاهت به افرد بخار آبی یا داری درون مایه(انرژی بخار آب شش برابر آب جوش اما بی سر و صدا چون اسکناس درشت در جیب) باشد تا به افرد آب جوشی یا کم مایه(انرژی آب جوش یک ششم بخار آب است اما پر سر و صدا چون سکه‌های خرد در جیب)

309 – اولویت نگاهت به قدرت شخصی باشد تا به قدرت جایگاه سازمانی

310 – اولویت نگاهت به مجاب ساختن کارمندان به ساخت چشم انداز و استراتژی باشد تا آن را به خوردشان دهید(چون اولی تعهد ایجاد می‌کند و دومی‌تبعیت)

311 – اواویت نگاهت به کارکنانی باشد که رفتار شهروندی سازمانی(سندرم سرباز خوب) دارند تا به آنهایی که نقش«هنرپیشه خوب» را بازی می‌کنند

312 – اولویت نگاهت در کلام و نوشتار به اختصار باشد تا به اقتصار

313 – اولویت نگاهت در رفتار با دیگران چون دلفین‌ها(همکاری) باشد تا شباهت به ماهی کپور(قربانی دیگران بودن) یا کوسه ماهی(دیگران قربانی خویش کردن)

314 – اولویت نگاهت به بکارگیری مدیران درون سازمانی باشد تا برون سازمانی

315 – اولویت نگاهت به پرداختن به عقاید باشد(انسان‌های بزرگ) تا به وقایع(انسان‌های متوسط) یا پشت سر دیگران حرف زدن(انسان‌های کوچک)

316 – اولویت نگاهت به توجه به درد دیگران باشد(انسان‌های بزرگ) تا به درد خود(انسان‌های متوسط) یا بی درد باشید(انسان‌های کوچک)

317 – اولویت نگاهت به توجه به عظمت دیگران باشد(انسان‌های بزرگ) تا به عظمت خود(انسان‌های متوسط) یا عظمت خود را در تحقیر دیگران ببینید(انسان‌های کوچک)

318 – اولویت نگاهت به کسب حکمت باشد(انسان‌های بزرگ) تا به کسب دانش(انسان‌های متوسط) یا فقط به دنبال کسب پول باشید(انسان‌های کوچک)

319 – اولویت نگاهت به طرح پرسش‌های بی پاسخ باشد(انسان‌های بزرگ) تا پرسش‌هایی که پاسخ دارند(انسان‌های متوسط) یا بپندارید که پاسخ‌های همه‌ی پرسش‌ها را می‌دانید(انسان‌های کوچک)

320 – اولویت نگاهت به خلق مسئله باشد(انسان‌های بزرگ) تا به دنبال حل مسئله(انسان‌های متوسط) یا مسئله نداشته باشید(انسان‌های کوچک)

321 – اولویت نگاهت در تنبیه؛ اصلاح رفتار با صبر و حوصله باشد تا ارضای نیاز خویش(سندرم عطش مجازات)

322 – اولویت نگاهت در تعدیل نیرو شغل باشد تا افراد(یعنی کارها را تعدیل کنید و هر مسوولیت و وظیفه‌‌‌ای را که در راستای مسیر استراتژیک شرکت نیست، کنار بگذارید و تنها افرادی را نگه دارید که کار آنها به بقای شرکت کمک می‌کند)

323 – اولویت نگاهت به داشتن ایمان باشد تا به داشتن اعتقاد

324 – اولویت نگاهت به افراد متفکر باشد تا به افراد معتقد

325 – اولویت نگاهت به بازاردانی(توجه به سبد مشتریان) باشد تا به بازاریابی(سبد محصولات)

326 – اولویت نگاهت به درک باشد تا به مدرک

327 – اولویت نگاهت به دست گیری باشد تا به دستگیری

328 – اولویت نگاهت به حکم(به فتح حاء و کاف) بودن(جز به صواب حکم ندادن) باشد تا به حاکم بودن(به غیر صواب هم حکم می‌دهد)

329 – اولویت نگاهت به تدبیر باشد تا به تقدیر

330 – اولویت نگاهت به راجح باشد نه به مرجوح

331 – اولویت نگاهت به حراست(حفاظت مستمر) باشد تا به حفاظت(نبود استمرار)

332 – اولویت نگاهت به سیستم خوب(نظارت و خودکنترلی) باشد تا به انسان خوب(چون سیستم خوب می‌تواند انسان بد را کنترل کند اما سیستم بد می‌تواند انسان خوب را دچار لغزش کند)

333 – اولویت نگاهت به فاضل باشد تا به مفضول

334 – اولویت نگاهت به سیستم(پروسه‌هایی که به نتایج منجر می‌شوند) باشد تا به اهداف(اهداف به نتایجی مربوط می‌شوند که خواهان دستیابی به آنها هستیم)

335 – اولویت نگاهت(در تغییر عادت‌ها) به تغییر سیستم باورها(هویت، شخصیت) باشد تا تغییر سیستم اقدامات(نتایج و پروسه‌ها)

336 – اولویت نگاهت به کتابخوان شدن باشد تا به خواندن یک کتاب

337 – اولویت نگاهت به کسب عادت‌های مثبت باشد تا به تجربه‌های خوب

338 – اولویت نگاهت به ویرایش باورهایت باشد تا تعصب نسبت به آنها

339 – اولویت نگاهت به جایگاه مدیریت باشد نه جا مدیری

340 – اولویت نگاهت به تیم سازی باشد نه باند بازی

341 – اولویت نگاهت به نادانی فردا باشد نه دانایی امروز